1
ใน hnd! ตอนเล่าถึงหนังสือ The Midnight Library ผมจบรายการในช่วงท้ายว่า "เราล้วนอยากเป็นคนสำคัญ แต่ที่จริงเราเป็นอยู่แล้ว และเป็นมาตลอด เราสำคัญกับตัวเราเองและใครบางคนเสมอ ไม่จำเป็นต้องได้รับการยอมรับจากผู้คนมากมาย เราสามารถใส่ใจและมอบพลังงานดีๆ ให้แก่คนที่อยู่ตรงหน้าได้ และเราจะรู้สึกดีกับตัวเองด้วย"
เพิ่งอ่านหนังสือที่อธิบายว่าสมองมนุษย์นั้นมีความสุขเมื่อได้เป็นผู้ให้มากกว่าผู้รับด้วยซ้ำ
ฉากเล็กๆ ช่วงท้ายใน The Midnight Library อธิบายเรื่องนี้ได้ดี (ต่อไปนี้สปอยล์เรื่อง) เมื่อนอร่า-ผู้เดินทางไปสวมชีวิตของตัวเองในบทบาทต่างๆ ตั้งแต่ยากดีมีจน มีชื่อเสียง ฉลาด เก่ง แข็งแรง ฯลฯ สุดท้ายก็กลับไปหาชีวิตเดิมของเธอ เดินทางไปพบบรรณารักษ์ที่บ้านพักคนชราซึ่งนั่งอยู่กับกระดานหมากรุกเหงาๆ เธอบอกกับมิสซิสเอล์ม-บรรณารักษ์ว่า ถ้าอยากให้มาอยู่ด้วย เธอสามารถมาพบได้วันละหนึ่งชั่วโมง
มิสซิลเอล์มแปลกใจที่นอร่าจำเธอได้ เธอบอกว่าในโรงเรียนเธอก็ไม่ใช่คนที่จะคุยด้วยง่ายสักเท่าไหร่ น่าจะมีนักเรียนไม่ชอบเธอเยอะ ในชีวิตนี้ก็ทำอะไรไม่ถูกใจคนมาเยอะแยะ อาจไม่ใช่ภรรยาและแม่ที่ดีด้วย--เช่นกันกับทุกคน เราล้วนมีเรื่องให้รู้สึกผิดกับตัวเอง เสียดายเมื่อมองย้อนกลับไป ความรู้สึกเช่นนี้บางทีก็ชวนโดดเดี่ยว
สิ่งที่นอร่าตอบกลับไปคือความน่ารักที่มนุษย์มอบให้กันได้
นอร่าบอกว่า "แต่คุณใจดีกับฉันนะคะ ตอนฉันมีปัญหาที่โรงเรียน คุณรู้เสมอว่าต้องพูดอะไร"
มิสซิสเอล์มสูดหายใจลึก บอกกับนอร่าว่า "ขอบใจนะนอร่า"
สำหรับผมแล้วฉากเล็กๆ นี้งดงามมาก, เป็นฉากที่เกิดขึ้นในชีวิตเรา--ทุกวัน และบางทีเราอาจดำเนินชีวิตในแต่ละวันเพื่อได้ทำสิ่งนี้ นั่นคือ 'เป็นเรื่องราวที่ดีในชีวิตของใครสักคน'
🔸️🔸️🔸️
2
ในชีวิตที่เต็มไปด้วยความทุกข์ใจ สารพันปัญหา วิกฤตนานาชนิด รวมถึงความรู้สึกผิดที่เรากระทำต่อตัวเองและคนอื่นในอดีต คนจำนวนมากโทษตัวเอง รู้สึกแย่ จำนวนมากมีแผลในใจ ไม่มั่นใจในตัวเอง และจำนวนไม่น้อยที่ไม่มีเรี่ยวแรงที่จะยันร่างตัวเองขึ้นมาสู้ใหม่ บางคนอาจถึงขั้นไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไป
ผมคิดว่าเราสามารถทำสิ่งที่นอร่าทำได้เช่นกัน
บอกกับใครคนนั้นว่า 'สำหรับฉัน คุณโอเค'
ให้คนนั้นรู้สึกว่าตัวเขาเองมีความสำคัญในบางมิติกับคนบางคน อย่างน้อยทำให้เขารู้ว่าสิ่งที่เขาเป็นสิ่งที่เขาทำนั้น 'สำคัญ' สำหรับเรา หยิบยื่นพลังงานดีๆ ถ้อยคำดีๆ ความรู้สึกดีๆ ให้ผู้คนที่ได้พบเจอ ทั้งคนใกล้ตัวในบ้านและคนนอกบ้าน
ถ้อยคำเล็กๆ แค่ไม่กี่คำอาจเปลี่ยนความรู้สึกของใครคนนั้นในวันนั้นให้ชุ่มชื่น มีกำลังใจ และมีความหวังกับตัวเองขึ้นมาได้
🔸️🔸️🔸️
3
รายการ ep นี้ในช่องยูทูบ คุณ def ins มาคอมเมนต์ตามที่ผมตัดมาไว้ในภาพ ผมอ่านแล้วรู้สึกว่าเหมือนตัวเองเป็นมิสซิสเอล์ม และคุณ def เป็นนอร่า ข้อความสั้นๆ ของคุณ def ทำให้รู้สึกมีพลัง มีกำลังใจ มีเรี่ยวแรงอยากทำงานต่อไป
เราทุกคนต้องการการมองเห็นจากใครบางคน แล้วจะไม่โดดเดี่ยว
ไม่ต้องสำคัญกับคนทั้งโลก ขอแค่บางคนที่เราถูกมองเห็นอย่างแท้จริง เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว เราสามารถจะเป็นคนที่บอกกล่าวคนอื่นให้รู้สึกเช่นนี้ได้ ขอบคุณเขา บอกว่าเขาโอเคสำหรับเราอย่างจริงใจ
เหมือนกันกับเวลาไปบรรยายหรือสอนหนังสือทางซูม ขอเพียงมีผู้ฟังหนึ่งคนที่ยิ้ม พยักหน้า หัวเราะไปกับเรา นั่นก็เพียงพอที่จะเพิ่มพลังให้ผู้พูดมากมายมหาศาล
เราอาจเห็นการกระทำและคำพูดของเราเป็นเรื่องเล็กและไม่สลักสำคัญ แต่เปล่าเลย มันสำคัญเสมอ ทุกคนล้วนมีสงครามส่วนตัวในใจ มีบาดแผลที่ไม่ได้รับการเยียวยา มีอาการโทษตัวเองและรู้สึกผิดลึกๆ คำพูดของเราที่แสดงออกว่า "สำหรับฉัน เธอโอเค" ให้เขารู้ว่าตัวเขาเองมีคุณค่าและสำคัญสำหรับใครบางคนนั้นมีพลังและมีคุณค่าอย่างแน่นอน
หากมีโอกาส มิควรพลาด 'ฉากเล็กๆ ที่งดงาม' เช่นนี้ในชีวิต เป็นฉากที่เราสร้างขึ้นมาได้ โดยใส่ใจกับคนตรงหน้า อยู่ตรงนั้นกับเขา และบอกเล่าความรู้สึกอย่างจริงใจ
ไม่เพียงเขามีความสุข เราเองก็เช่นกัน
แท้จริงแล้วเราอาจต้องการ 'ถูกเห็น' และ 'เป็นคนสำคัญ' กับใครบางคนเท่านั้นเอง แต่เป็นการถูกเห็นที่จริงแท้ แล้วเราอาจไม่โหยหาการยอมรับจากผู้คนจำนวนมากมายก่ายกองเหมือนที่เคยเป็น ไม่ต้องพิสูจน์ตัวเองให้โลกยอมรับ เพราะรู้แล้วว่าเราสำคัญเสมอสำหรับใครบางคน และตัวเราเองก็มีพลังงานดีๆ เอาไว้มอบให้ผู้คนที่ได้พบเจอเสมอ
🔸️🔸️🔸️
4
เรามีชีวิตอยู่เพื่ออะไร?
เพื่อแสวงหาการยอมรับ แสวงหาความรัก?
ณ วันนี้ผมตอบว่า เรามีชีวิตอยู่เพื่อเป็นเรื่องราวที่ดีของคนที่ได้พบกัน
มอบความรักให้คนตรงหน้า ให้เขารู้สึกดีกับตัวเอง
เยียวยาความรู้สึกของกันและกัน
ชีวิตคือโมเมนต์เล็กๆ ต่อเข้าด้วยกัน แท้จริงแล้วชีวิตอาจไม่ได้มีความหมายยิ่งใหญ่อะไรแบบที่เราวาดฝัน หากมันคือโมเมนต์เล็กๆ ที่เราได้ส่งมอบความรู้สึกดีๆ ให้กันในมุมเงียบๆ ของโลก แต่ดังก้องอยู่ในใจ
ในช่วงเวลาที่ได้ทำแบบนั้นแล้วรับรู้ว่าคนตรงหน้าได้รับพลังงานดีๆ จากเรา เราจะหมดคำถามเลยว่า--เหตุใดเราจึงต้องมีชีวิตอยู่